Aspartaam veroorzaakt kanker
Aspartaam is het meest controversiële additief in onze voeding.
Het is ontdekt in 1965 door een chemicus van het chemische bedrijf Searle. Eigenlijk is het bij toeval ontdekt, want deze chemicus was op zoek naar een nieuw geneesmiddel tegen maagzweren. Na verder onderzoek bleek deze nieuwe stof een ‘natuurlijke’ zoete smaak te hebben en wel 200 keer zo krachtig te zijn als gewone tafelsuiker en ondanks de sterke zoetkracht relatief weinig calorieën te bevatten.
Reeds in 1973 hebben onafhankelijke Amerikaanse onderzoekers aangetoond dat Aspartaam het zenuwstelsel aantast en dat het zeer kankerverwekkend is.
Wat is Aspartaam of E951?
In 1981 wordt Aspartaam door de Amerikaanse FDA (Food and Drugs Administration) goedgekeurd voor beperkt gebruik. Deze goedkeuring is tot stand gekomen door grote investeringen en veel gelobby.
De kunstmatige zoetstof Aspartaam is opgebouwd uit:
40% Asparaginezuur
50% Phenylalanine
10% Methanol
Hiermee wordt de chemische stof, L-aspartyl-L-phenylalanine methylester gevormd. Dat is een hele mond vol moeilijke woorden. Methanol of methylalcohol wordt omgezet in formaline en mierenzuur. De stof formaline mag in geen enkel voedingsmiddel voorkomen in verband met de zeer grote giftigheid. Formaline wordt opgeslagen in het vetweefsel en in de organen in ons lichaam, zo is uit onderzoek gebleken (Universiteit van Barcelona).
Mierenzuur wordt onder andere gebruikt in toiletreinigers en andere producten die bedoeld zijn om te ontsmetten. Niets om gezond bij te blijven!
Door gebruik van asparaginezuur zijn er bij muizen gaten in de hersenen ontstaan, zo heeft een studie aangetoond.
Aspartaam slecht voor de gezondheid
Dit is nog maar het begin van de enorm lange lijst met bijwerkingen die Aspartaam kan veroorzaken. De FDA heeft in begin jaren ’90 van de vorige eeuw een lijst erkend met 92 bijwerkingen veroorzaakt door Aspartaam. Op deze lijst staat onder andere hoofdpijn, hersentumoren, ziekte van Parkinson, Alzheimer, Multiple Sclerose (MS), depressie, chronisch vermoeidheid syndroom.
Even terzijde: Aspartaam kan ook in medicijnen voorkomen, dan heet het vaak Aspartam. Het komt zelfs voor in medicijnen die gemaakt zijn voor kinderen!
Toch beweert ons Nederlandse voedingscentrum dat Aspartaam een veilige zoetstof is. Ze staven deze bewering doordat ze zeggen dat methanol een stof is die door het lichaam zelf wordt aangemaakt. De andere twee stoffen waaruit Aspartaam is opgebouwd zijn volgens ons Voedingscentrum fenylalanine en asparaginezuur en dit zijn lichaamseigen aminozuren (aminozuren zijn de bouwstoffen van eiwit).
Wetenschappelijk onderzoek naar Aspartaam
Uit onderzoek van het Italiaanse Ramezzini Instituut bleek dat muizen kanker kregen na toediening van Aspartaam. Het voedingscentrum wijst dit onderzoek van de hand door te beweren dat de muizen al ziek waren vóór het onderzoek (??). Dus zou het gebruik van Aspartaam veilig zijn.
Alle onderzoeken die beweren dat Aspartaam een veilige zoetstof is, worden direct dan wel indirect gefinancierd door de industrie zelf.
Alle onafhankelijke onderzoeken die iets anders beweren, worden zo goed mogelijk weggestopt. Ook de overheid werkt hier aan mee, want zij ontvangen immers geld van de industrie (het gelobby) als zij het goedkeuren.
Het hierboven al even genoemde Ramezzini Instituut uit Bologna heeft drie bekroonde studies gedaan, iedere studie vele jaren werk. Vele muizen zijn hiervoor aan te pas gekomen met als slotconclusie dat het gebruik van aspartaam zeer kankerverwekkend is, zelfs in zeer kleine hoeveelheden! Dit bericht zal nooit in het nieuws komen.
Aspartaam zit tegenwoordig verwerkt in vele duizenden, zo niet honderd duizenden producten, waar ook de overheid zijn geld mee verdiend. Er komt een tijd, dat we ons achter de oren krabben en ons afvragen hoe het toch in hemelsnaam mogelijk is geweest dat we massaal Aspartaam in onze voeding stopten. Waarschijnlijk zullen de eerste berichten over de schadelijke gevolgen van Aspartaam weggelachen worden (moet je nu eens horen wat die en die zeggen; nou, die zijn toch gek geworden/op hun hoofd gevallen, nee hoor, is niets mee aan de hand). Vervolgens komen er steeds meer geluiden over de schadelijke effecten en uiteindelijk zullen de hoge heren zich met het schaamrood op hun kaken achter de oren krabben en zich afvragen hoe het toch mogelijk is geweest dat zo’n schadelijke stof ooit goedgekeurd is geweest.
Een ander punt wat mij bezighoud is het feit dat we alle kunstmatige stoffen uitvoerig op muizen testen, maar dat het dan steeds bij die ene stof blijft. Wij mensen consumeren dagelijks diverse verschillende kunstmatige stoffen en naar de onderlinge chemische reacties die dan in het lichaam plaats vinden is nauwelijks onderzoek verricht, want dat is te moeilijk en kost teveel geld en misschien is men ook wel bang voor de uitkomsten van een dergelijk onderzoek.