Uw webmaster vond in het archief een stukje over het schoonmaken van de huid. Het stond in een krantenartikel met de datum 16 maart 1929.
Inleiding
Het leek mij voor een geïnteresseerde lezer wel eens grappig te kunnen bekijken hoe men in die tijd over huidverzorging schreef. Het stukje is uiteraard ook geschreven in het nederlands van die tijd en dus ook wel grappig.
Voorjaarsschoonmaak in de huiverzorging
Een centrum Krantenbericht van 16-03-1929
Ondanks onze goede voornemens zullen we bij de strenge koude van den afgeloopen winter toch wel heel vaak des avonds onze gebruikelijke huidverzorging hebben nagelaten!
Eerst één keer, toen den volgenden avond ook, en ten slotte besloten we, in ’s hemelsnaam een en ander maar te laten loopen, tot het weer zachter weer zou geworden zijn.
Het is daarom niet overbodig, nu de kalender werkelijk de lentemaand aanwijst, ook eens de schade in te halen en wat extra zorg aan onze huid te besteden. In het eerste klare lentezonnetje kunnen we toch niet uitgaan met een groezelig, verwaarloosd gezicht boven onze fleurige voorjaarskleeren!
Zoals ik al herhaaldelijk gezegd heb, het dagelijksche water en zeep zijn heusch niet voldoende, ons gezicht grondig te reinigen en onze huid in goede conditie te houden.
Om zoo’n huid, waarvan eenige weken of misschien wel maanden lang te weinig notitie is genomen, weer eens flink op te knappen, is de volgende methode uitstekend.
Zorg ’s avonds voor een kom of bakje kokend heet water en houd het gezicht goed boven den stoom, tot het water is afgekoeld. Om te voorkomen, dat de stroom te vlug ontsnapt, hangt men een badhanddoek over het hoofd. Droog het gezicht, nadat het goed gestoomd is, af, en het met vlierbloesemwater, of met gewoon lauw water, waarin een scheutje eau-de-Cologne.
Pas deze behandeling iederen avond toe, gedurende een heele week.
Wasch ’s morgens het gezicht met warme water en een zeer zachte, vette zeep. Spoel alle sporen van zeep zorgvuldig weg en bet na met ijskoud water. Daarna weinig vanishing-cream, en vervolgens poeder, wanneer u ten minste gewoon is, dat te gebruiken.
Na een week moeten zoowel het “stoomen”als de ochtendbehandeling met water en zeep gestaakt worden, en inplaats daarvan moet het gezicht des morgens, ’s middags en ’s avonds grondig gewasschen worden met een zachte Turksche spons, gedoopt in rozenwater, zoo heet als de huid het kan verdragen.
Vervolgens wordt het gezicht gemasseerd met coldcream, die daarna met ’n zacht doekje wordt weggeveegd, zonder wasschen. Daarna wordt op de gewone wijze vanishing-cream en poeder aangebracht.
Voor de gevreesde vetwormpjes met zwarte kopjes kan nog de volgende behandeling worden toegepast; los een lepeltje goed poedervormig badzout op in een glas heet water en bet daarmee de aangetaste plekken vijf à tien minuten.
Niet wrijven: alleen maar het doekje er tegenaan duwen en drukken. Droog het gezicht en masseer het met een weinig coldcream, die een paar minuten op het gezicht moet blijven inwerken. Daarna afvegen en betten met ijskoud water, waarin een paar druppels benzoë-tinctuur.
Na een paar dagen zal het u opvallen, hoe door en door frisch en schoon uw huid er uit ziet en hoe zacht en glad ze weer aanvoelt. Wanneer u de boven aangeraden behandelingen nu en dan nog eens herhaalt, b.v. op den avond van den daag, waarop u bijzonder stoffig werk gedaan hebt, zult u nooit meer te klagen hebben over den zichtbaar nadeeligen invloed daarvan op uw teint.
Vooral in de komende werkelijke schoonmaak-dagen is deze raad het overwegen waard! Eva